تعقیب کهکشان ها در صورت فلکی لپوس
تعقیب کهکشان ها در صورت فلکی لپوس -مطالعه تلسکوپ هابل از کهکشان مارپیچی IC 438 در صورت فلکی لپوس، عواقب یک ابرنواختر نوع Iax را روشن می کند و درک ما را از دینامیک آسمانی غنی می کند.
این تصویر کهکشان مارپیچی IC 438 را نشان می دهد که در فاصله 130 میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی لپوس (خرگوش) قرار دارد.
لپوس درست در جنوب استوای سماوی (حلقه ای در اطراف وسط زمین که در زاویه قائمه با محور چرخش خود قرار می گیرد) قرار دارد.
به طور مناسب، لپوس توسط صورت های فلکی سگ بزرگ (سگ بزرگ) و شکارچی (شکارچی) در کنار آن قرار دارد، در حالی که سگ کوچک (سگ کوچک) در نزدیکی آن قرار دارد، به این معنی که در بازنمایی های هنری صورت های فلکی، لپوس اغلب به عنوان تحت تعقیب نشان داده می شود. توسط اوریون و دو سگ شکاری اش.
لپوس یکی از 88 صورت فلکی است که به طور رسمی توسط اتحادیه بین المللی نجوم (IAU) به رسمیت شناخته شده است.
شایان ذکر است که، در حالی که خود صورت های فلکی واقعی فقط تعداد انگشت شماری از ستاره ها را تشکیل می دهند، منطقه ای از آسمان که توسط آن ستارگان پوشانده شده است اغلب با استفاده از نام صورت فلکی ذکر می شود.
به عنوان مثال، وقتی می گوییم IC 438 در Lepus است، منظور ما این نیست که کهکشان بخشی از صورت فلکی است – شاید بدیهی است که یک ستاره منفرد نیست، بلکه یک کهکشان کامل است!
بلکه منظور ما این است که در ناحیه ای از آسمان که توسط ستاره های صورت فلکی لپوس پوشانده شده است، سقوط می کند.
88 صورت فلکی رسمی IAU به هیچ وجه تنها صورت فلکی توصیف شده توسط بشر نیستند. انسانها مدتهاست که در حال مطالعه و نامگذاری ستارگان بودهاند و فرهنگهای مختلف البته صورتهای فلکی خاص خود را دارند.
صورت های فلکی IAU اروپا محور هستند و بسیاری از آنها از فهرست صورت های فلکی بطلمیوس گرفته شده اند.
در مجموع، 88 صورت فلکی، آسمان شب را به 88 منطقه تقسیم می کنند که کاملاً آن را می پوشاند، به طوری که مکان تقریبی هر جرم آسمانی را می توان با استفاده از یکی از 88 توصیف کرد.
انگیزه بررسی هابل از این کهکشان، یک ابرنواختر نوع Iax بود که در سال 2017 رخ داد، نوعی ابرنواختر که از یک منظومه دوتایی از دو ستاره سرچشمه می گیرد.
در حالی که این داده ها بیش از سه سال پس از وقوع ابرنواختر به دست آمده است، بنابراین در این تصویر قابل مشاهده نیست، هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری از مطالعه عواقب ابرنواختری مانند این وجود دارد.